پیاده روی از آخن آلمان تا تهران
ژیمیناست ایرانی مقیم المانروسی خارق العاده برای بازگشت به ایران از آخن برگزیده و برای این کار 573 روز زمان گذاشته تا از آخن آلمان تا تهران را پیاده و همراه با چرخ ژیمیناستیک خود طی طریق کند. اکنون نیز تصمیم دارد این چرخ را به موزه هنر های معاصر تهران اهدا کند.
شاهین ساداتالحسینی، ژیمناست و هنرمند ایرانی مقیم آلمان که پس از 33 سال دوری دوباره به ایران بازگشته درباره اقدام خود به تسنیم میگوید: پس از 33 سال فرصت بازگشت به کشورم فراهم شد و این بازگشت برایم آنقدر ارزشمند بود که تصمیم گرفتم آن را به جای هواپیما با استفاده از وسیلهای که سالهاست با آن کار میکنم و به هنرجوهایم آموزش میدهم تجربه کنم: چرخ ژیمناستیک.
او می گوید: سختیها، تجربهها و لذتهای این سفر به مراتب از آنچه در تصور داشتم بیشتر بود. از زمانی که شهر آخن آلمان را به مقصد تهران ترک کردم 573 روز میگذرد و اکنون که به تهران رسیدم قصد دارم چرخه ژیمناستیکم را به عنوان یک ایرانی که برای بازگشت به ایران از روشی متفاوت را استفاده کرده به موزه هنرهای معاصر تهران اهدا کنم.
چرخه ژیمناستیک (Wheel gymnastics) دستگاه ورزشی است متشکل از دو چرخ، که توسط 6 میله متصل به هم متصل شدهاند. بسته به جثه ژیمناست، قطر چرخ بین 130 و 245 سانتیمتر و وزن آن بین 40 و 60 کیلوگرم متفاوت است. چرخه ژیمناستیک Rhönradturnen) ) در سال 1925 توسط اتو فایک در آلمان اختراع شد و یک سال بعد به ثبت رسید. در سال 1936 این ورزش در بازی های المپیک در برلین به نمایش گذاشته شد اما تا کنون به عنوان یک رشته المپیک شناخته نشده و استفاده از آن در آلمان متمرکز شده است.
برای دیدن خبرها و پست های مشابه به سایت سفارت ایران در برلین مراجعه فرمایید.
بیانیه مطبوعاتی سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین در خصوص حادثه مونیخ
پس ازحمله فردی مسلح در روز جمعه اول مرداد ماه به بازار خریدی در شهر مونیخ که منجر به حداقل 9 کشته و ده زخمی در این شهر شد سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین طی بیانیه ای خشم و انزجار خود را از موضوع تروریست اعلام و با مقامات آلمان و خانواده این قربانیان ابراز همدردی کرد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
خشونت افسارگسیخته بار دیگر و این بار در مونیخ جان انسانهای بیگناه را گرفت. سفارت جمهوری اسلامی ایران ضمن محکوم کردن این کشتار و تسلیت به دولت و ملت آلمان، با بازماندگان داغدار این حادثه ابراز همدردی می نماید.
هرچند این واقعه بنابر اعلام رسمی مسئولین ذیربط آلمانی از جمله پلیس، فاقد هرگونه انگیزه مذهبی، سیاسی و یا تروریستی بوده، اما در نوع خود یک تراژدی غم انگیز است.
سفارت جمهوری اسلامی ایران در آلمان و سرکنسولگری آن در مونیخ بنابر وظیفه و مسئولیت ذاتی خود بلافاصله پس از انتشار اخبار اولیه، با پلیس و مقامات مربوطه در تماس و از نزدیک پیگیر ماجرا بودهاند و در روزهای آتی نیز به این تماسها ادامه خواهند داد.
همانگونه که قبلا نیز اعلام گردیده است این حادثه هر چند باعث تأثر و تأسف عمیق جامعه ایرانیان مقیم آلمان گردید، اما هیچ گونه ارتباطی با این جامعه خوش نام، فرهیخته و موفق به عنوان بخش همواره محترم از جامعه آلمان ندارد.
سفارت جمهوری اسلامی ایران- برلین
کنفرانس اقتصادی هاندلزبلات با موضوعیت ایران برگزار شد
کنفرانس اقتصادی هاندلزبلات با موضوعیت ایران برگزار شد و در آن آقای ماجدی رایزن فرهنگی و ریاست سفارت ایران در برلین به ایراد سخنرانی پرداخت.
علی ماجدی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در برلین ، در این کنفرانس با اشاره به موقعیت ممتاز ایران در زمینه انرژی، نیروی کار تحصیل کرده و دستمزدهای مناسب، شرکتها و صاحبان سرمایه را به سرمایهگذاری در ایران دعوت کرد. وی با تاکید بر امنیت و ثبات ایران در منطقه خاورمیانه، خاطرنشان نمود مزیت انرژی با قیمت مناسب و نیروی کار متخصص و با دستمزد مناسب میتواند شرایط برد- برد برای ایران و همچنین شرکتهای آلمانی را رقم بزند. وی به شرکتها و تولید کنندگان آلمانی توصیه کرد در مسیر رقابت به حفظ کیفیت محصولاتشان در ایران توجه کنند.
سفیر ایران در خصوص ضرورت اجرای تعهدات ناشی از برجام گفت: اتحادیه اروپا، روسیه و چین باید در مسیر تحقق برجام از اعتبار و حیثیت خود دفاع کنند. علی ماجدی همچنین به سوالات و دغدغههای فعالان اقتصادی حاضر در جلسه پاسخ داد.
دومین کنفرانس iBridges با حضور تعدادی از ایرانیان مقیم خارج در برلین برگزار شد
با همت تعدادی از ایرانیان و سفارت ایران در برلین کارآفرینانی از آمریکا، اروپا و ایران در دومین کنفرانس «iBridge» برلین شرکت کردند. کارآفرینان شرکتکننده در این کنفرانس از سه نقطه جهان، ایران را یکی از مکانهای مطلوب سرمایهگذاری در حوزه تکنولوژی معرفی کردند. کارآفرینانی شرکتکنندگان با بررسی فرصتهای رشد تکنولوژی در ایران، هرم جمعیتی ایران را مشابه آمریکای 30 سال قبل توصیف کرده و اعتقاد داشتند این وضعیت بهترین زمان برای ایجاد یک تحول اقتصادی و تکنولوژیک در ایران است. برگزارکنندگان تلاش داشتند از ظرفیت نخبگان مهاجر برای تحول تکنولوژیک در داخل کشور استفاده کنند.
برنامه کنفرانس iBridges
پس از سه روز برنامه فشرده دومین کنفرانس iBridges در برلین به کار خود خاتمه داد. کنفرانسی که سال گذشته با حمایت دانشگاه برکلی کالیفرنیا و با پیگیری تعدادی از ایرانیان خارج از کشور پایهگذاری شد بر ارتباط بین کارآفرینان حوزه تکنولوژی در ایران و آمریکا متمرکز شده بود. سال قبل در این کنفرانس حدود ۷۰۰ نفر از فعالان سیلیکون ولی شرکت داشتند که به دلیل محدودیتهای سفر کمتر از ۱۵ نفر از مدیران ارشد شرکتهای تکنولوژی ایرانی توانستند در آن حضور پیدا کنند امسال اما با انتخاب برلین و حمایت های سفارت برلین حدود ۱۵۰۰ نفر در آن شرکت کردند که سهم آمریکا، اروپا و ایران تقریبا در آن یکسان بود. آیبریجز برلین امسال در سالنهای بزرگ CityCube این شهر (در مجاورت مرکز بزرگ نمایشگاهی پایتخت) برگزار شد و حدود ۱۰۰ داوطلب که عمدتا دانشجویان ایرانی مقیم آلمان آنها را تشکیل میدادند اجرای دهها برنامه سخنرانی، پنلهای گفتوگوی فعالان تکنولوژی و بخش معرفی استارتآپهای ایرانی را برعهده داشتند.
سخنرانیهای کنفرانس
بهرهگیری از ظرفیت سرمایهگذاری، تجربه و دانش ایرانیان خارج از کشور به خصوص در سیلیکونولی نقطه اصلی برگزاری کنفرانسی است که نامش را «پل» گذاشتهاند. این چیزی بود که در سخنرانی داریوش زاهدی بنیانگذار مرکز مطالعات کارآفرینی دانشگاه برکلی در روز نخست کنفرانس تاکید شد. او در سخنرانی خود گفت که داشتن یک جامعه نخبه و موفق ایرانیان خارج از کشور جزو امتیازات این کشور برای تحول در جریان کارآفرینی است. دیوید مک کلا یکی از مشهورترین کارآفرینان تکنولوژی هم در سخنرانی افتتاحیه کنفرانس تلاش کرد ویژگیهای سرمایهگذاری و پیشبرد موفق استارتآپها را شرح دهد. او که در حین سخنرانی آرام و قرار نداشت گفت که استارتآپ یک مسیر مشخص ندارد و کارآفرینان باید هر لحظه منتظر تغییر و جابهجایی روشها و مدلهای خود باشند. به گفته مک کلا باید در مراحل اولیه رشد استارتآپها روی یک ایده عملی و قابل گسترش سرمایهگذاری کرد تا ریسک شکست را کاهش داد.
دکتر حمید بیگلری که پیشتر تجربه مدیریت ارشد در بانک Citi Group آمریکا را برعهده داشته محور سخنرانی خود را روی مشابهت هرم جمعیتی فعلی ایران و ۳۰ سال پیش آمریکا قرار داد، گروه جمعیتی متحولکننده Baby Boomers (کودکان نسل انفجار، کسانی که حد فاصل سالهای ۱۹۴۶ و ۱۹۶۴ به دنیا آمدند و نقش عمده تحول آمریکا را به این نسل نسبت میدهند) حالا به گفته دکتر بیگلری در هرم جمعیتی ایران در بهترین زمان ممکن برای ایجاد یک تحول اقتصادی و تکنولوژیک قرار دارند. دکتر بیگلری همچنین به روندهای تکنولوژی در ۳۰ سال آینده اشاره کرد، نمونههایی چون لنزهای چشمی دریافتکننده اطلاعات و کامپیوترهای کوانتومی و گفت که برای حرکت به سمت آینده بایدبه روندهای تکنولوژی آینده نگاه کرد و نمیتوان آینده را ساخت در حالی که به عقب نگاه میکنید.
کامران الهیان از فعالان تکنولوژی نیز در سخنان خود به روندهای تکنولوژی آینده اشاره کرد؛ به مواردی چون انرژی و پهنای باندو گفت: اگر موجهای بزرگ را بشناسیم خوب میتوانیم روی آن حرکت کنیم. حسام آرمندهی، موسس شرکت کافه بازار و محسن ملایری، مدیرعامل شتابدهنده آواتک نخستین سخنرانانی بودند که از ایران به کنفرانس آمده بودند و هر دو نمونههای موفقی از شکلگیری استارتآپها را در ایران معرفی کردند. آرمندهی به رشد ۳۵ درصدی کافهبازار و الگوگرفتن از فرهنگ کاری شرکتهای سیلیکون ولی اشاره کرد و محسن ملایری جریان استارتآپی ایران را معرفی کرد که به شکلگیری شرکتهای موفقی چون دیجیکالا منجر شده است. اما در دومین روز از کنفرانس دکتر علینقی مشایخی، استاد دانشگاه شریف فرصتهای اقتصادی و اکوسیستم کارآفرینی تکنولوژی در ایران را مورد بحث قرار داد. او یکی از مهمترین چالشهای اقتصادی ایران را دخالت دولت در بازار و حاکمیت بر اقتصاد و عدم دسترسی به بازارهای بینالمللی دانست. به گفته دکتر مشایخی برای داشتن مدیران خوب باید بازار رقابتی داشته باشیم. او در عین حال چالشهای اقتصادی ایران را فرصتی برای صنعت آیتی ایران دانست که میتواند با حل کردن آنها خود را نیز توانمند کند.
دکتر یحیی تابش، دکتر رسول اسکویی، روزبه پیروز، علی زواشکیانی، نازنین دانشور، ناصر غانمزاده و حامد قنادپور هم از دیگر سخنرانان پنلی تحت عنوان اکوسیستم کارآفرینی ایران بودند. روزبه پیروز در این کنفرانس گفت که ما افراد هوشمند داریم و سرمایه هوشمند هم داریم، اما برای عبور از پل به حرکت نیاز است. در جریان این پنلها برخی حاضران بزرگترین مانع برای سرمایهگذاری خارجی روی استارتآپهای ایرانی را امکان عدم انتقال پول (به دلیل تحریمها) دانستند. هر چند روزبه پیروز این تحریم مالی را عمدتا از سوی آمریکا عنوان کرد و نه اروپا اما در همین حین یکی از برگزارکنندگان کنفرانس (دانشگاه برکلی) از شرکتکنندگان خواست روی موضوع انتقال دانش متمرکز شوند چون موضوع بحث (انتقال پول به ایران) طبق قوانین آمریکا جزو مباحث کنفرانس نیست.
در عین حال در کنار برنامههای
اصلی، دهها پنل هم در سالنهای مجاور سالن اصلی CityCube برگزار
شد. آزاده داننده، رئیس سابق سازمان نظام صنفی رایانهای در پنلی تحت عنوان زنان
در صنعت تکنولوژی در مورد حضور و فعالیت زنان در صنعت تکنولوژی صحبت کرد. دکتر
فریدون قاسمزاده در پنل نگاه به آینده درباره کارآفرینی تکنولوژی و فرصتهای آن
گفت. روحا ریحانی درباره قدرت ارتباط و نوآوریهای مشارکتی سخنرانی کرد، طهماسب
مظاهری هم فرصتها و چالشهای پیش روی صنعت تکنولوژی را در کارآفرینی تکنولوژی
مورد بحث قرار داد. سعید عمیدی ترندهای تکنولوژی آینده را برشمرد و همچنین خود من
هم درباره تاریخچه ژورنالیسم تکنولوژی در ایران صحبت کردم. در کنار این همه حضور
بسیاری از شرکتهای استارتآپی ایران برای معرفی خود در این کنفرانس نیز جالب توجه
بود. بسیاری از این استارتآپها در فضای نمایشگاهی سادهای که در اختیار داشتند
خود را به شرکتکنندگان معرفی کردند. در عین حال برخی از استارتآپهای ایرانی در
رقابتی که از طرف
برگزار کنندگان iBridge برگزار
شد برنده جایزهای شدند که حضور دو هفتهای در سیلیکون ولی و آشنایی از نزدیک با
شرکتهای تکنولوژی و فضای استارتآپی در این منطقه است.
بهرهگیری از جامعه مهاجران نخبه
استفاده از جامعه مهاجران نخبه برای تحول تکنولوژی در داخل کشور همان کاری است که طی دو دهه اخیر دو کشور چین و هند به شکل موفقی آن را اجرا کردهاند. این دو کشور با تسهیل و فراهم کردن زمینه ارتباط اقتصادی - علمی مهاجرانی که برای تحصیل و کار به آمریکا رفته بودند عملا و طی یک دوره 10 ساله موجب شدند که این مهاجران به سرمایهگذاری و حضور در فضای اقتصادی داخل کشور ترغیب شوند.
لزوما همه این مهاجران به هند و چین بازنگشتند اما به لطف تجربه مدیریت و دانش تکنولوژی به طور مستقیم شرکتهایی را در داخل این دو کشورشان راهاندازی کردند که رقبای بزرگی برای مدلهای موفق آمریکایی بودند. در ایران اما جامعه نخبه مهاجران که بسیاری از آنان جزو موفقترین مدیران صنعت تکنولوژی آمریکا به شمار میروند طی سالهای اخیر جز رابطه خانوادگی ارتباط دیگری را با ایران حفظ نکردهاند. حالا در شرایطی که موج جدیدی از شرکتهای استارتآپی در ایران شکل گرفته و نمونههای موفقی هم بهرغم تحریمها و دیگر موانع از دل اقتصاد دیجیتالی ایران سر برون آورده، این باور وجود دارد که این ارتباط اقتصادی/ تکنولوژیک میتواند به ایجاد شرکتهای بزرگ تکنولوژی ایران در جهان منجر شود. با این حال هنوز سوالات زیادی هم باقی است که بسیاری از آنها فرصت مجال در کنفرانسی چون بریج پیدا نکرده است. یکی از مهمترین آنها مدلهای سرمایهگذاری روی صنعت تکنولوژی در ایران است. اینکه چه نوع سرمایهگذاری و با چه مدلهایی میتواند به رشد تکنولوژی در ایران کمک کند.
بریج در ایران؟
رویداد iBridges به شکل گستردهای مورد توجه رسانههای خارجی و ایرانی قرار گرفت. در حالی که درج چند مقاله همزمان با آغاز این کنفرانس موضوع جریان استارتآپی ایران را به صدر اخبار آوردند بسیاری از شبکههای تلویزیونی و خبرگزاریها با حضور در کنفرانس به پخش گزارشهای مختلف از آن پرداختند. رویترز، نیویورکتایمز، بیبیسی، گاردین، دیلی میل، العربیه و... گزارشهای متعددی درباره کنفرانس منتشر کردند که مضمون همه آنها تاکید بر این نکته بود که جریان استارتآپی ایران قابلیتهای جهانی شدن دارد. حالا و در پایان کنفرانس بریج ملموسترین نتایج آن را میتوان ورای شبکهسازی دانست. امیر زرکش از بنیانگذاران این کنفرانس به «دنیای اقتصاد» میگوید: اینکه چرا بریج در ایران برگزار نشد به این دلیل است که هدف آن کارآفرینان تکنولوژی مقیم خارج است. ما تلاش کردیم این کارآفرینان را جذب کنیم و آنها را با فضای تکنولوژی داخل ایران آشنا کنیم. زرکش میگوید: تمام کارهای این کنفرانس توسط ایرانیها انجام شد و از این جهت بزرگترین اجتماع ایرانیان بعد از زلزله بم برای پیشبرد یک حرکت جمعی و سازنده در خارج از کشور است. ما در دور نخست بیش از ۷۰۰ شرکت کننده داشتیم و با برگزاری این دوره در برلین بسیاری از کارآفرینان اروپایی و ایرانی را هم در جمع خود داشتیم. از زرکش میپرسم آیا ممکن است دور بعدی این کنفرانس در خود ایران برگزار شود؟ میگوید: بریج یک ساختار پایین به بالا دارد، کسی برای آن خط مشی تعیین نمیکند. سه گروه اصلی مدیریتی در آمریکا، اروپا و ایران که همه شکل گرفته از فعالان صنعت تکنولوژی هستند آن را شکل میدهند. ما بعد از این کنفرانس یک جلسه با حضور همه آنها داریم و در مورد دور بعدی آن تصمیمگیری خواهیم کرد. ضمن اینکه ایجاد پل ارتباطی میان کارآفرینان تکنولوژی فقط به iBridges محدود نخواهد شد و برنامههای دیگری هم در این زمینه هست.
بالغ بر 6000 موزه در آلمان
همه آلمان را به عنوان قدرت اول اقتصادی و موتور پویای صنعت اروپا میشناسند؛ کشوری که بعد از جنگ جهانی دوم از خاکستر آتشی که خود برافروخت، برخاست و هم اکنون بعد از نیمقرن به عنوان اقتصاد اول اتحادیه اروپا و تکنولوژی برتر جهان شناخته می شود. تاکنون کتب و مقالات متعددی درباره تحلیل دلایل موفقیت این کشور، بعد از دو جنگ خانمانسوز، به رشته تحریر درآمده است. برخی جدیت، وقتشناسی و سختکوشی غیرقابلانکار مردم این کشور را دلیل اصلی موفقیت آنان میدانند. تعدادی عنصر هوش و ذکاوت این مردم را عامل مؤثر شناخته و ظهور بیشترین فلاسفه در این سرزمین دستمایه تحلیل برخی دیگر از متفکران شده تا نقش اندیشه و اندیشمندان را در موفقیت این مردم به عنوان مؤثرترین عامل بشناسند. برخی فراگیرشدن عقلانیت نوین و شروع اصلاحطلبی را در میان مردم آلمان دلیل این جهش میدانند؛ جهشی که نهتنها از جنبه موفقیت و رشد اقتصادی اهمیت دارد، بلکه مهمتر از آن، تغییر بنیادی نگرش و نظر مردم جهان نسبت به ملت آلمان را به وجود آورده است. تبدیل کشور آلمان از منفورترین کشور به رتبه نخست محبوبیت، آنهم تنها در کمتر از نیمقرن، از دیگر مقولاتی است که این کشور و مردم را حتی از ژاپن که مشترکات زیادی با آلمان دارد، متمایز میکند.
شاید برای شما جالب باشد که بدانید بیش از شش هزار موزه در کشور آلمان وجود دارد. نکته مهمتر از تعداد و عناوین و موضوعات این موزهها، تعداد مراجعهکنندگان به آنهاست؛ موزههایی که فقط تاریخ، هنر و آثار باستانی را برای تفاخر یا کسب هویت به جهانگردان عرضه نمیکنند. فرایند تحول تمدن و شهرنشینی، فرایند تحول تمامی شئون زندگی، فناوری و حیات بشر و محیط زیست و تأثیرات آن از موضوعات اصلی برخی از این موزههاست؛ عناوینی که ترجمه آن دشوار و گاه جهانگردان مجرب را به تعجب وامیدارد. درواقع بسیاری از موزههای آلمان برای شهروندان آلمان بهخصوص جوانان خود بنا شدهاند.
کمتر موزهای را میتوان دید که برای بهرخکشاندن هویت و تاریخ ازسوی دولت بنا شده باشد. بسیاری از موزهها برای ارائه تصویری عمیق و گسترده از هر پدیده تأثیرگذار بر زندگی مردم و بشریت و ازسوی انجمنها و افراد نیکوکار و نهادهای محلی تأسیس شدهاند. بهوضوح در اکثر موزهها اثر مخرب و دردناک جنگ جهانی بر همه شئون زندگی، اعم از معماری، هنر و تاریخ این کشور به چشم میخورد؛ موضوعی که همه، بهویژه جوانان بهعنوان یک واقعیت و درس به آن مینگرند؛ درسی تلخ اما آموزنده. نکته قابلتأمل دیگر آنکه آلمان خود آغازگر دو جنگ جهانی و عامل بزرگترین کشتار در تاریخ معاصر بشریت بوده و بدیهی است برای چنین کشوری رجوع به گذشته و انعکاس تاریخ در عرصه موزهها با هزینه زیادی روبهروست. شاید در اولین نگاه آن را به تحقیر ملی خودخواسته تعبیر کنیم، اما عقلانیت فراگیر شجاعت بازنگری در آینه تاریخ و گذشته و اقرار به خطای جمعی، چراغ راه و امید به آینده را برای مردم آلمان روشن کرده است. درک بلاواسطه این آموزهها نهتنها ملت این کشور را در بازسازی زیرساختها و توسعه این کشور مصمم کرده، بلکه آنها را در کمتر از نیمقرن بهعنوان یک ملت صلحطلب و مورد اطمینان و از منفورترین کشور و ملت به محبوبترین ملت در چشم جهانیان تبدیل کرده است.
محمدحسین عمادی
برای مطالعه مطالب بیشتر به سایت سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین مراجعه فرمایید